Logeren bij Bunloed en verder naar Vietnam
Blijf op de hoogte en volg Art en Jo
07 Maart 2013 | Vietnam, Ðảo Cát Bà
Het moest er natuurlijk een keertje van komen: slecht weer en een crappy guest house. In Bac Ha, het noorden van Vietnam, hadden we het dan ook maar meteen allebei. De kamer die we geregeld hadden was aan een ander vergeven en zo belandden we in een kleine, beschimmelde kamer. We dachten en zeiden het allebei: ik wil naar hui-uis! Maar dat was natuurlijk maar voor vijf minuten. We hebben onze prachtige Bever lakenzak niet voor niks mee genomen, dus die op het bed en daarna een restaurantje in, om er voor lange tijd niet uit te komen. Nu we onze zonnige kijk weer terug hebben, heeft Bac Ha ons weten te charmeren, dankzij de vriendelijke mensen die we op straat tegenkomen. Maar we missen Thailand stiekem nog wel een beetje.
Onze laatste dagen in Thailand waren misschien wel het meest bijzonder. Een dag na onze vorige blog zijn we vanuit Nong Khai met de bus naar Bang Kla gegaan (20 febr). Eindbestemming: het klein dorpje Ban Kham Pia. Het is een avontuur om de lokale bus te nemen, we wapperen maar vooral veel met ons kaartje en papegaaien ons reisdoel in de hoop dat mensen vanzelf zeggen dat we er ergens uit moeten. Ook deze keer gaat het goed. Ergens op een t-splitsing worden we afgezet en mensen wijzen naar rechts: that's the way to go! Met de backpacks op onze rug de zon tegemoet. Het is erg warm en het is zeker drie km lopen, maken we op uit de bordjes. Gelukkig komt er al snel een auto met laadbak langs die ons mee wil nemen. En dan zijn we er: bij dorpshoofd Bunloed die zijn eigen B&B/Homestay heeft. We krijgen ons eigen bungalowtje in zijn tuin en samen met twee leuke oudere Fransen (die het andere hutje hebben) lopen we door het dorp. Bunloed kan voor ons tolken en het is erg leuk om met de mensen te 'praten' en te zien hoe ze leven. De vrouwtjes zijn (zoals vrijwel overal) erg gecharmeerd van Arthur. Handsome, handsome, zeggen ze in het Thais! We zien hoe vrouwen de mandjes voor sticky rice vlechten, we eten onbekend fruit en de varkens worden aan ons geshowd. Weer 'thuis' maakt Bunloed de lekkerste curry ooit en steekt 'ie het kampvuur aan. Deze man is van alle markten thuis.
Donderdag 21 febr. gaan we met de Frenchies en Bunloed naar Pu Tok, een tempel op een rots die je via zeven levels beklimt ("representing the seven steps to Buddhist enlightenment"). Omdat de Fransen 50+ zijn doen we het lekker rustig aan, dus genoeg tijd voor het bewonderen van de omgeving en het maken van foto's. De volgende dag lopen we naar de school tegenover Bunloed. We mogen groep 5/6 vandaag een uur Engelse les geven. Met wat improvisatie komen we een heel eind, we spelen veel spelletjes. De klas is vooral erg goed in dieren, kleuren, landen, etc. Echt communiceren is nog een stapje te ver (ook de meester kan niet geweldig Engels), maar we lachen veel! 's Middags rijden we op de scooter naar Pu Wua Wildlife Reserve. Hier heeft Arthur erg naar uitgekeken: we gaan wilde olifanten zien. Om 4 uur 's middags zitten we paraat in onze treehouse. Onder ons een groot gebied waar de monniken sugar cane (soort bamboe) brengen, waar de olifanten gek op zijn. Dit doen ze in het droge seizoen, zodat de olifanten niet naar nabijgelegen dorpen gaan voor eten en de rijstvelden vernielen. We moeten erg stil zijn en kunnen niet meer van onze 8 meter hoge treehouse af. Bunloed vertelt een sterk verhaal over een Nederlander die hij meenam naar de treehouse en daar diarree kreeg. Dat moet dan in een plastic zakje, terwijl de andere aanwezigen de andere kant op kijken. Gelukkig voor ons geen rare fratsen op de minder dan drie vierkante meter. Vandaag zijn de olifanten een beetje laat, maar om 18.30 uur komen ze dan eindelijk. Waanzinnig! Heel stil zitten we ze te observeren. De hele nacht blijven ze onder ons sugar cane eten, terwijl Arthur en ik verwoede pogingen tot slapen doen. Dat wil zeggen: synchroom van links naar rechts draaien en niet uit het hutje vallen! Naast ons ligt Bunloed zachtjes te snurken...
Een beetje stijf maar heel gelukkig dalen we de volgende ochtend om 7 uur naar beneden. Vannacht hebben er ook twee monniken in andere tree houses overnacht. Ze hebben voor ons gezorgd door te bidden en te mediteren. Een maand geleden is het namelijk goed misgegaan. Een monnik was uit zijn treehouse geklommen om op de grond te gaan mediteren en is toen door een olifant doodgetrapt. Dit heeft veel indruk gemaakt op Bunloed, hij had het er elke dag over. Voor het ontbijt schuiven we aan bij de monniken in de forest temple. De mensen uit het dorp maken eten voor de monniken en wat overblijft eten ze met elkaar op. Iedereen zit een hele tijd eerbiedig gehurkt op de grond, wat voor ons nog een hele opgave is. Ik moet lachen om Arthur die met een moeilijk gezicht naast me zit en het niet vol kan houden. Maar de monniken en de mensen uit het dorp lachen gelukkig mee.
Na dit avontuur gaan we terug naar Nong Khai om daar nog 1 nachtje heerlijk te slapen en dan pakken we de nachttrein naar Bangkok. Omdat we dinsdag de 26e vroeg vliegen hebben we een hotel uitgekozen die aan het vliegveld zit vastgeplakt met een tunnel. Ver boven het budget, maar vooruit! Zo zitten we wel heel relaxed in het vliegtuig om half zeven de volgende dag.
En dan zijn we in Vietnam. Onze eerste kennismaking met Hanoi! Wat een drukte, scooters, scooters, scooters overal! In Hanoi ontmoeten we weer een paar leuke andere reizigers. Het is zo gezellig op straat dat we bijna onze nachttrein naar Sapa missen. In Sapa zijn we 1 nachtje geweest en toen zijn we verder getrokken naar Bac Ha. Na onze eerste nacht in de eerder genoemde beschimmelde kamer, verhuizen we op dag twee snel naar een beter onderkomen. We bezoeken de zondagmarkt waar heel veel hilltribe people komen om te kopen en te verkopen. De flower H'mong mensen voegen gelukkig een beetje fleur aan deze grijze dag toe. En nu zijn we op Cat Ba, een eiland in de buurt van Halong Bay. Maar daarover misschien de volgende keer meer, want we gaan nu snel een eettentje opzoeken na een heerlijke dag zon, zee en strand!
Liefs van ons
PS. Helaas hebben we geen foto's van de olifanten omdat het te donker was. Jullie zullen ons dus op ons woord moeten geloven :)
Onze laatste dagen in Thailand waren misschien wel het meest bijzonder. Een dag na onze vorige blog zijn we vanuit Nong Khai met de bus naar Bang Kla gegaan (20 febr). Eindbestemming: het klein dorpje Ban Kham Pia. Het is een avontuur om de lokale bus te nemen, we wapperen maar vooral veel met ons kaartje en papegaaien ons reisdoel in de hoop dat mensen vanzelf zeggen dat we er ergens uit moeten. Ook deze keer gaat het goed. Ergens op een t-splitsing worden we afgezet en mensen wijzen naar rechts: that's the way to go! Met de backpacks op onze rug de zon tegemoet. Het is erg warm en het is zeker drie km lopen, maken we op uit de bordjes. Gelukkig komt er al snel een auto met laadbak langs die ons mee wil nemen. En dan zijn we er: bij dorpshoofd Bunloed die zijn eigen B&B/Homestay heeft. We krijgen ons eigen bungalowtje in zijn tuin en samen met twee leuke oudere Fransen (die het andere hutje hebben) lopen we door het dorp. Bunloed kan voor ons tolken en het is erg leuk om met de mensen te 'praten' en te zien hoe ze leven. De vrouwtjes zijn (zoals vrijwel overal) erg gecharmeerd van Arthur. Handsome, handsome, zeggen ze in het Thais! We zien hoe vrouwen de mandjes voor sticky rice vlechten, we eten onbekend fruit en de varkens worden aan ons geshowd. Weer 'thuis' maakt Bunloed de lekkerste curry ooit en steekt 'ie het kampvuur aan. Deze man is van alle markten thuis.
Donderdag 21 febr. gaan we met de Frenchies en Bunloed naar Pu Tok, een tempel op een rots die je via zeven levels beklimt ("representing the seven steps to Buddhist enlightenment"). Omdat de Fransen 50+ zijn doen we het lekker rustig aan, dus genoeg tijd voor het bewonderen van de omgeving en het maken van foto's. De volgende dag lopen we naar de school tegenover Bunloed. We mogen groep 5/6 vandaag een uur Engelse les geven. Met wat improvisatie komen we een heel eind, we spelen veel spelletjes. De klas is vooral erg goed in dieren, kleuren, landen, etc. Echt communiceren is nog een stapje te ver (ook de meester kan niet geweldig Engels), maar we lachen veel! 's Middags rijden we op de scooter naar Pu Wua Wildlife Reserve. Hier heeft Arthur erg naar uitgekeken: we gaan wilde olifanten zien. Om 4 uur 's middags zitten we paraat in onze treehouse. Onder ons een groot gebied waar de monniken sugar cane (soort bamboe) brengen, waar de olifanten gek op zijn. Dit doen ze in het droge seizoen, zodat de olifanten niet naar nabijgelegen dorpen gaan voor eten en de rijstvelden vernielen. We moeten erg stil zijn en kunnen niet meer van onze 8 meter hoge treehouse af. Bunloed vertelt een sterk verhaal over een Nederlander die hij meenam naar de treehouse en daar diarree kreeg. Dat moet dan in een plastic zakje, terwijl de andere aanwezigen de andere kant op kijken. Gelukkig voor ons geen rare fratsen op de minder dan drie vierkante meter. Vandaag zijn de olifanten een beetje laat, maar om 18.30 uur komen ze dan eindelijk. Waanzinnig! Heel stil zitten we ze te observeren. De hele nacht blijven ze onder ons sugar cane eten, terwijl Arthur en ik verwoede pogingen tot slapen doen. Dat wil zeggen: synchroom van links naar rechts draaien en niet uit het hutje vallen! Naast ons ligt Bunloed zachtjes te snurken...
Een beetje stijf maar heel gelukkig dalen we de volgende ochtend om 7 uur naar beneden. Vannacht hebben er ook twee monniken in andere tree houses overnacht. Ze hebben voor ons gezorgd door te bidden en te mediteren. Een maand geleden is het namelijk goed misgegaan. Een monnik was uit zijn treehouse geklommen om op de grond te gaan mediteren en is toen door een olifant doodgetrapt. Dit heeft veel indruk gemaakt op Bunloed, hij had het er elke dag over. Voor het ontbijt schuiven we aan bij de monniken in de forest temple. De mensen uit het dorp maken eten voor de monniken en wat overblijft eten ze met elkaar op. Iedereen zit een hele tijd eerbiedig gehurkt op de grond, wat voor ons nog een hele opgave is. Ik moet lachen om Arthur die met een moeilijk gezicht naast me zit en het niet vol kan houden. Maar de monniken en de mensen uit het dorp lachen gelukkig mee.
Na dit avontuur gaan we terug naar Nong Khai om daar nog 1 nachtje heerlijk te slapen en dan pakken we de nachttrein naar Bangkok. Omdat we dinsdag de 26e vroeg vliegen hebben we een hotel uitgekozen die aan het vliegveld zit vastgeplakt met een tunnel. Ver boven het budget, maar vooruit! Zo zitten we wel heel relaxed in het vliegtuig om half zeven de volgende dag.
En dan zijn we in Vietnam. Onze eerste kennismaking met Hanoi! Wat een drukte, scooters, scooters, scooters overal! In Hanoi ontmoeten we weer een paar leuke andere reizigers. Het is zo gezellig op straat dat we bijna onze nachttrein naar Sapa missen. In Sapa zijn we 1 nachtje geweest en toen zijn we verder getrokken naar Bac Ha. Na onze eerste nacht in de eerder genoemde beschimmelde kamer, verhuizen we op dag twee snel naar een beter onderkomen. We bezoeken de zondagmarkt waar heel veel hilltribe people komen om te kopen en te verkopen. De flower H'mong mensen voegen gelukkig een beetje fleur aan deze grijze dag toe. En nu zijn we op Cat Ba, een eiland in de buurt van Halong Bay. Maar daarover misschien de volgende keer meer, want we gaan nu snel een eettentje opzoeken na een heerlijke dag zon, zee en strand!
Liefs van ons
PS. Helaas hebben we geen foto's van de olifanten omdat het te donker was. Jullie zullen ons dus op ons woord moeten geloven :)
-
07 Maart 2013 - 19:03
Irma:
echt geweldig wat jullie beleven suuuuuppppppper geniet en schrijf verder!!
zo hoeven wij die kant niet op, :)
groeten, ut Wanswert -
07 Maart 2013 - 19:15
Gert:
Hartstikke leuk om jullie belevenissen te lezen. Ik ruik de olifanten al.
Heel veel plezier verder.
Hartelijke groet,
Gert -
07 Maart 2013 - 21:26
Pietrik:
Lieve Jolanda en Arthur
Bedankt voor de mooie verhalen en de leuke foto's, die flower h'mong dames zien er zeer kleurrijk uit, mooie kleding. Kunnen de kinderen daar een beetje goed zingen??
Fijn dat we vanmiddag even geskypt hebben, goed om jullie even weer te zien, bedankt voor het
leuke kaartje, andere keer maar even een stuk taart komen eten.
Lieve kids nog een fijne tijd samen toegewenst. Doeiii!!!
Dikke tût van mem -
07 Maart 2013 - 21:56
Sjoerd Spoelstra:
lekker genieten en blijf gezond.
m.vr.gr.
SjSp.
-
07 Maart 2013 - 22:39
Su'en:
Prachtige verhalen en fotoos! Wat n belevenis he? Geniet ervan en ontdek de wereld! -
08 Maart 2013 - 08:00
Marijke:
Leuk hè, om zo met de 'locals' in contact te komen. Het was weer genieten om jullie belevenissen te lezen. Hebben jullie een taakverdeling bij het bijhouden van de verslagen en foto's? Veel plezier weer!!! -
08 Maart 2013 - 13:51
Karlijn (NJi):
Ha, wat een prachtige verhalen van julle, mooie ervaringen.
3 jaar geleden waren wij in dezelfde tijd in Vietnam, toen vroegen we ons af waarom iedereen op 8 maart met bloemen liep.... het bleek Internationale Vrouwendag te zijn. De Vietnamezen vieren dat, dus ik zou zeggen: Jolanda, laat je verwennen vandaag!
Groetjes, Karlijn -
09 Maart 2013 - 14:06
Beppe Joke:
Lieve kinderen
heel Mooí hier.
By minke enpier en ook nog even een mooi verslag van arthur en jolanda. Te lezen prachtig voor jullie dit te mogen beleven hopelyk gaat het verder ookprima veel succes
Liefs beppe en Jan -
09 Maart 2013 - 18:18
PierJohan:
He Luitjes, fijn om weer te weten waar jullie zitten.
We hebben de fotoalbums hier op tafel liggen om jullie reis in Vietnam te volgen. En het is bijzonder om te zien dat er, ondanks de 15 jaar, die tussen jullie en onze reis zit er toch heel veel hetzelfde is gebleven (de monghkledij. Hallong bay). Het verschil zit m waarschijnlijk in een bezoek aan de General Postoffice denken wat voor ons soms een bericht uit NEderland opleverde. Blijf genieten, wij genieten mee!!!
Hartelijke groet Minke & pj
Ps. Al een Ba Ba Ba gedronken? -
11 Maart 2013 - 20:30
Frank, Willian En Arjan Messchendorp En Rita:
Erg bijzonder om jullie mooie belevenissen te kunnen lezen. fantastisch geschreven. Alsof we het zelf mogen mee beleven. Veel plezier in jullie verdere ontdekkingen. Liefs Arjan, Rita, Willian en Frank en een pootje van Rosa -
14 Maart 2013 - 19:43
Jellie Kramer:
Lieve wereldreizigers,
Daar ben ik dan eindelijk met een reactie, laat, want griepig geweest.
Wat beleven jullie geweldig mooie dingen en heel fijn dat je ons er ook van laat meegenieten. De tekst en de foto's spreken boekdelen!!
Bedankt voor de verjaarskaart, heel attent!
Nog een heel voorspoedige vakantie gewenst en veel liefs van
Jellie -
17 Maart 2013 - 16:43
Hanny Kruijer:
Wat een belevenis en wat een mooie fotos . wees blij dat jullie daar zitten want hier vliegen de sneeuwvlokken je nog steed om de oren en bar koud. blijf genieten en ik wacht op het volgende verslag van jullie .
groetjes Hanny -
19 Maart 2013 - 17:25
J.Kramer:
Vandaag nog een verjaarscadeau gekregen: een olifantje aan een sleutelring, prachtig!!
Het komt in de hal aan het raam te hangen. Wat zijn jullie toch lief!
Bedankt!!
Nog een fijne vakantie en een echte Friese tút van
Jellie -
20 Maart 2013 - 14:27
Brucht & Alie:
Hé wereldontdekkers,
Zo te lezen hebben jullie de smaak goed te pakken. Al veel bekeken en van het ene avontuur naar het andere. Wij wensen jullie de tweede helft van dit verblijf in Azië veel plezier en blijf genieten en wij zien graag via dit blog en alle mooie foto's wat er nog meer voorbij gaat komen.
Liefs Brucht & Alie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
